ارزیابی سطح توسعه یافتگی شهرستان های استان تهران

رشد سریع شهرنشینی در کشورهای جهان سوم باعث برهم خوردن تعادل منطقه­ای می­گردد. در این میان اتخاذ برخی  سیاست­های اقتصادی باعث جذب امکانات به چند منطقه محدود و عقب ماندگی بسیاری مناطق دیگر می­گردد. اهداف این مقاله بررسیعدم تعادل منطقه­ای در استان تهران و  همچنین ارائه راهکارهای مناسب برای کاهش این عدم تعادل­ها می­باشد. روش تحقیق مبتنی بر روش تبیینی می­باشد که با بهره­گیری از  مدل تاکسونومی و با استفاده از 36 شاخص اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، بهداشتی و زیربنایی به تحلیل این نابرابری پرداخته شده است.در این میان مهمترین سوال­های تحقیق عبارتند از: سطح توسعه­یافتگی شهرستان­های استان تهران تا چه میزان است؟ با اتخاذ چه راهکارها و سیاست­هایی  می­توان در راستای تعادل و توازن بیشتر میان شهرستان­های استان تهران گام برداشت؟ نتایج تحقیق نشان از وجود نابرابری در میان شهرستان­های استان تهران دارد. شهرستان شمیران باجذب اکثر امکانات، با امتیاز 0.4427 به عنوان برخوردار­ترین شهرستان و شهرستان قدس نیز با امتیاز  0.9829 محروم­ترین شهرستان استان محسوب می­ گردد. در نهایت در جهت کاهش عدم نابرابری­های منطقه­ایپیشنهاداتی از جمله تمرکز زدایی منابع و تصمیم­گیری، بهره­گیری از رویکردهای مدیریت یکپارچه و توزیع عدالت در فضا ارایه گردیده است.